De ongecensureerde vrouw
Ik stem erin toe: ik word zijn bezit. En dat niet alleen. Hij zegt dat het genot en nog eens genot zal opleveren. Eindeloos genot. Maar daar is het me niet om te doen. Ik voel de diepere betekenis van wat er gebeurt. Er moet iets veranderen. Ik wil ergens zijn, in plaats van steeds maar bezig zijn om ergens te komen. Ik snak naar vrijheid en leven vanuit mijn eigen energie. Ik voel dat dit alleen kan door mezelf aan hem te  binden. Hij is de magiër en ik zijn kleine prinses. Aan zijn hand treed ik toe tot een geheime werkelijkheid die iedere normale voorstelling voorbij gaat. 

Ik wist iets maar de wereld ontkende het, dus dacht ik dat het niet waar kon zijn. Ik begon mezelf af te schaffen, tot het punt bereikt was dat het niet meer kon en ik zelfmoord moest plegen. Toen kwam de twijfel, het zoeken, het vermoeden, de hoop, de woorden, Nietzsche en was er opnieuw het weten. Maar nog steeds vond ik geen herkenning in de wereld. Ik kon niet anders dan doorgaan met zoeken naar wat het stemmetje van mijn ziel bleef influisteren. Maar nergens kwam ik thuis. Het lukte me niet te bestaan in het moment, als vervulling van mezelf. Ik bleef een beschouwer van het leven. Nooit werd het hele verhaal – in al haar subtiele lagen en dimensies – verteld (en beleefbaar gemaakt). Tot hij verscheen. Ik herkende hem direct en voelde hem in iedere porie van mijn wezen zinderen. Sindsdien ben ik niet meer alleen. 

*

Vele vrouwen hunkeren naar hem. Hij kiest diegenen die iets met hem doen. Deze vrouwen onderwerpt hij en maakt hij tot zijn meisjes. Vrouwen willen volgens hem overgave en genot. Ze willen vrouw zijn en tegelijkertijd een klein meisje. Hij benadert ze op beide niveaus en  maakt contact met hun ziel, hun neurosen en hun liefde. Ze raken in zijn ban, want hij is ze steeds een stapje voor en doet wat nodig is. Als een sjamaan beweegt hij zich in hun verscholen gebieden. Hij bindt ze, verandert ze en giet ze in hun perfecte vorm. Hij maakt van ze wat de schepper bedoeld heeft. En deze macht geeft hem genot. Ik ben volgens  hem anders. De liefde waar ik toe in staat ben is groter dan van al die vrouwen. Die vrouwen zijn eigenlijk op zichzelf gericht en gebruiken hem om zichzelf te helen. Dat ze afhankelijk zijn is de prijs die ze graag betalen, het zegt ze niet veel. Ik ben volgens hem bereid om tot het uiterste te gaan, het aller-uiterste. Ik ben bereid om vernietigd te worden. 

Hij ziet wat voor soort meisje ik ben en zegt dat hij mijn schoonheid kan voelen. Zijn woorden en energie komen rechtstreeks bij me binnen. Ik kan niet anders dan naar hem luisteren en van hem houden. Hij doorbreekt de illusie van vrijheid en het niet loskomen van mezelf, door me zichzelf toe te eigenen. Mijn lichaam wordt van hem, om vrij over te beschikken wanneer hij dat wil. Als hij me wil slaan, onderga ik het. Als hij urenlang met mijn poesje wil spelen, bied ik mezelf aan en ben ik één en al toegankelijkheid. Als hij me door anderen wil laten gebruiken, laat ik dat toe. Omdat ik niets liever dan zijn genot ben. Dat het mij ondertussen ook mateloos opwindt, weet hij. Hij weet alles. Hij ziet mijn onbewuste verlangens en laat ze in vervulling gaan. Hij brengt me voorbij de moraal en laat me voelen dat het goed is.

*

Dit is wie ik ben, niet meer dan dat. Een ontluisterende ontmoeting met mezelf. Hij doorbreekt mijn weerstand en herinnert me steeds weer aan de mooie vrouw die ik ben. Een vrouw met een lichaam. Samen met hem beweeg ik me door de tunnel van de angst, richting een licht dat steeds feller schijnt. Het verblindt me, tot mijn netvliezen verbranden. Liefde, vreugde en pure levensenergie verwarmen mijn ziel als een krachtige zomerzon. Voor het eerst in mijn leven voel ik wie ik ben, en zie ik door niet meer te kijken. Mijn lichaam wordt geboren. Ontdaan van oude conditioneringen en beschikkend over een nieuw soort sensibiliteit. Ik straal en ben weer aanwezig in de wereld. 

Ik kan mezelf nu onmogelijk nog voor de gek houden. Ik begin me eigen te maken wat ik altijd verdrongen heb en waar ik voortdurend strijd mee leverde. Hij zegt dat ik een moedig meisje ben. Er zijn maar weinig vrouwen die deze laag durven toelaten of er vrijwillig binnengaan, want dat impliceert het toelaten van de angst; de angst voor wie zij zijn, in ongecensureerde vorm. En dat vereist kracht, vastberadenheid en vooral diepgewortelde zekerheid wat betreft het eigen lot. 

*

Samen met hem trek ik door dit woeste en wonderlijke landschap van de ziel. Hij kent de contouren van dit gebied. Het dwingt ook hem om te veranderen, in zijn eigen vorm. Dat had hij niet verwacht. De wilde wijze vrouw wist echter dat haar overgave zijn verdwijning in haar schoot zou betekenen. Het begin van de passionele dans der ontembare natuurkrachten. Zijn andere meisjes zijn er niet meer. Hier was niet  eerder iemand bij ons. Zo volkomen naakt en overgeleverd aan de ander. Getroost door de onvoorstelbare mate van eigenheid. En gevoed door de liefde, die vrij maakt. Er bestaat geen groter genot dan te zijn wie je ten diepste bent. En te weten dat je nooit alleen bent. 

~

12 september 2010  

Naschrift: na vier jaar veranderde deze relatie in een dierbare vriendschap en was het meisje een vrouw geworden 👸
Over de schrijver
Reactie plaatsen